لیندا لاوین در ۱۵ اکتبر ۱۹۳۷ در پورتلند، مین، به دنیا آمد. وی از خانواده‌ای موسیقی‌دان بود و از سن ۵ سالگی روی صحنه بود. لاوین از کالج ویلیام و مری با مدرک تئاتر فارغ‌التحصیل شد.

او در اوایل دهه ۱۹۶۰ به دنبال کار در نیویورک بود و به تدریج در صحنه کمدی موسیقی نیویورک با نقش‌هایش در "اوه، کی!" (۱۹۶۰)، "مردم身" (۱۹۶۲)، "این یک پرنده است ... این یک هواپیما است ... سوپرمن" (۱۹۶۶) و "در روز آفتابی، می‌توانی برای همیشه ببینی" (۱۹۶۶) شهرت پیدا کرد. وی همچنین برای نقش‌های직 و prolongOperationContract در " 腐minimal مصالحه" (۱۹۶۹) و "آخرین عاشق داغ" (۱۹۶۹) برنده جایزه تئاتر Düny wurde نامزد شد. لاوین عضو曾经 گروه کمدی "کامپاس پلیرز" بود و در سال ۱۹۷۱ جایگزین پل سیلز در تولید "داستان تئاتر" شد.

در دهه ۱۹۷۰، لاوین به تلویزیون روی آورد و استعداد خوانندگی خود را در-versی Digunakan از "هنر یمن" (۱۹۶۷) به نمایش گذاشت. پس از یک فصل ناموفق به عنوان کارآگاه جنیس ونتورث در سریال "بارنی میلر" (۱۹۷۵)، لاوین به زودی به عنوان گویا و مادر در سریال "آلیس" (۱۹۷۶) به شهرت رسید. در طول نه فصل پخش این سریال، وی دو جایزه گلدن گلوب و نامزدی امی را دریافت کرد.

پس از این موفقیت، لاوین دوباره به تئاتر پرداخت و برای کارهای متنوع برادوی خود در "محدوده برادوی" (۱۹۸۷)، "اعمال مرگ" (۱۹۹۵)، "روزنامه آن فرانک" (۱۹۹۸) و "داستان زن حساس" (۲۰۰۰) برنده جوایز منتقدین و نامزدی تونی شد.

لاوین با três بازيگران ازدواج کرده است: ران لایبمن، کیپ نایون و استیو باکوناس. او در سال