لیندسی جردن (به انگلیسی: Lindsey Jordan) در سن 17 سالگی، در آلبوم首ایی خود به نام «Lush» که در سال 2018 منتشر شد، آواز می‌خواند: "من کاملا کنترل دارم / گم نشده‌ام / حتی وقتی عشق است / حتی وقتی نیست". توانایی طبیعت او برای بودن چیزهای مختلف در یک زمان با تعداد زیادی از مردم هماهنگ بود. تضاد اعتماد به نفس و آسیب‌پذیری، قدرت و لطافت،impact یک توپ تخریب کننده 当 آن را به نوار ضبط می‌کنیم. این یک لحظه impresس و بدیهی برای ساخت یک حرفه برای جردن بود.

در آلبوم دومش به نام «والنتاین» (Valentine) که در 5 نوامبر توسط Matador منتشر می‌شود، لیندسی этот مسیر را با یک شكوه火 به پایان می‌رساند. در 10 ترانه، که توسط جردن در سال‌های 2019-2020 نوشته شده است، ما را در یک ماجراجویی adrenalizing از اصالت حقیقی در یک دوره‌ای که موسیقی «indie» به یک پاپ نرم و همگن تبدیل شده است که بیشتر توسط نویسندگان شبح ساخته می‌شود، می‌برد. با دقت و ظرافت ساخته شده، والنتاین نشان می‌دهد که هنرمندی выбрал به زمان خود. مرجع‌های آن گسترده و psychically تحریک‌کننده هستند، در حالی که متن ترانه‌ها به طور استادانه بر روی پایه‌ای که توسط اولین رکورد جردن ساخته شده است، ساخته شده‌اند تا یک درك عمیق‌تر از شكست قلب را ارائه دهند.

در «بن فرانكلین» (Ben Franklin)، دومین تک‌آهنگ آلبوم، جردن می‌خواند: "منتقل شده، اما hiçbir چیز احساس نمی‌کند / گاهی اوقات از او كینه می‌كشم tylko برای این كه تو نیستی / پس از بازپروری من احساس كوچكی می‌كنم / ازlack توجه تو، آرزو می‌كنم بتوانم تماس بگیرم". در اینجا او یک عشق از دست رفته را تحویل می‌گیرد و ماهیت واقعی یک پیوند عشقی موقت را پذیرفته و در نهایت، به یک اقامت در یک مرکز بازپروری در آریزونا اشاره می‌ك