جیمز وودز (به انگلیسی: James Woods) (زاده ۱۸ آوریل ۱۹۴۷) در ورنال، یوتا، پسر مارتا آ (اسمیت) و گیل پیتون وودز، افسر اطلاعاتی ارتش ایالات متحده که در دوران کودکی جیمز درگذشت، به دنیا آمد. وودز تبار ایرلندی، انگلیسی و آلمانی دارد. او در وارک، رود آیلند، با مادر و پدرخوانده‌اش، توماس ای دیکسون بزرگ شد. او در سال ۱۹۶۵ از دبیرستان.IsMatch Pilgrim فارغ‌التحصیل شد وशनبه‌ها در:animated stress در دوره کارشناسی خود را در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) گذراند؛ در سال آخر خود را در سال ۱۹۶۹ رها کرد و به همراه برادرolate خود، مارتین دونووان، به نیویورک رفت تا آرزوهای خود را برای بازی در صحنه追 پیگیری کند.

پس از появ mình در تئاترهای شهر نیویورک، وودز اولین نقش فیلم خود را در فیلم All the Way Home (1971) بازی کرد و پس از آن به نقش‌های支援‌کننده اندک در فیلم‌های The Way We Were (1973) و The Choirboys (1977) پرداخت. اما بازی او به عنوان قاتل پلیس در فیلم The Onion Field (1979) که بر основهای نوسانه joseph wambaugh ساخته شده بود، توجه بینندگان سینما را به توانایی‌های بازیگری‌اش جلب کرد. وودز به زودی با نقش دیگری در فیلم Joseph Wambaugh، The Black Marble (1980)، به عنوان صاحب یک ایستگاه تلویزیونی کابلی ناپایدار در فیلم david cronenbergนาม Videodrome (1983)، به عنوان گانگستر max bercovicz در فیلم اپیك sergio leoneonce upon a time in america (1984) و با بازی در نقش روزنامه‌نگار تلخ و令人 obsessive richard boyle در فیلم oliver stoneنام salvador (1986) که برای او نامزدی بهترین بازیگر نقش اول مرد در اسکار را به ارمغان داشت، به کار خود ادامه داد.

در دهه ۱۹۹۰، وودز با نقش یهودی در تولید تلویزیونی Citizen Cohn (1992) مورد تحسین قرار گرفت. او همچنین در نقش ل