موریس باکت (به فرانسوی: Maurice Baquet) یک مرد با استعدادهای多جانبه بود: ویولونسل Üniversitesi پاريس (جایزه نخست در الموسيقى Müzikal rowDataochondReplacing و برنامه کنسرواتوار پاریس)، ورزشکار اسکی (عضو تیم المپیک فرانسه در سال 1936)، کوهنورد (این استعداد در چندین فیلم، از جمله 'پرمیر دو کورده' استفاده شده است). او توجه شاعر 'ژاک پره‌ور' را به خود جلب کرد هنگامی که با دوچرخه‌سواري، در حال حمل ویولونسل خود، نزدیک grup onun Octobre شد. فیلم‌ها به سرعت از او ساخته شد و او به یکی از محبوب‌ترین بازیگران فرانسه تبدیل شد.

او در几个 زمینه خارج از سینما فعال بوده است: یک نمایش یک‌نفره، music-hall، اپرت‌ها (اکثر آنها با لوئیس ماریانو؛ یکی از آنها فیلمبرداری شده است - sehnsucht nach Andalusien (1951)). او در برادوی ('پروندهٔ خاله‌ام'، با لیلیان مونته وکی) و روی صحنه لندن ظاهر شد. یک دوست صمیمی عکاس معروف رابرت دوانو، او 'بالاد برای ویولونسل و chambre noire' را نوشت که با عکس‌های فوق‌العاده از خود توسط دونوآ آراسته شده است.

زندگی‌نامه:
موریس باکت در 26 مه 1911 در ویلفرانش سور سون، رون، فرانسه به دنیا آمد و در 8 ژوئیه 2005 در نویazeeraGrand، سن-سن-دنی، فرانسه (بر اساس报道 ناشناخته) درگذشت. نام تولد او موریس لوئی باکت بود.

خانواده:
همسرهای او ماریا یاکیموا (از 20 فوریه 1964 تا 8 ژوئیه 2005، 5 فرزند) و ژاکلین فυγوس (از 31 اکتبر 1944 تا 20 ژوئن 1959، طلاق) بودند. فرزندان او گریگوری باکت، استفان باکت، سوفی باکت و آن باکت بودند.