ray evans در چهارم فوریه ۱۹۱۵ در سالامانکا، نیویورک به دنیا آمد و در ۱۵ فوریه ۲۰۰۷ در لس آنجلس، کالیفرنیا در سن ۹۲ سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت.\Facadesheight او ۱/۷۸ متر بود.وی songwriter برنده جایزه اسکار ("buttons and bows" [1948], "Mona Lisa" [1950], "Que sera sera" [1956])،作曲، نویسنده، نوازنده و ناشر، در مدرسه Wharton و دانشگاه پنسیلوانیا تحصیل کرد. وی دوران حرفه‌ای خود را در ارکستر رقص کالج آغاز کرد، سپس در باشگاه های شبانه و کشتی های کروز بازی کرد. او مواد đặc biệt برای Olsen و Johnson نوشت، سپس به هالیوود رفت و در سالهای ۱۹۴۵-۱۹۴۶ با پارامونت قرارداد بسته،و سپس به عنوان freelancer شروع به کار کرد. اجراهای او در مجله برادوی شامل "Oh Captain" و "Let It Ride" هستند. او برای تلویزیون و نمایش هایクラブ شبانه از جمله Betty Hutton، Cyd Charisse و Mitzi Gaynor مواد ویژه نوشته است. با همکارش Jay Livingston (که همکار اصلی او در موسیقی بود)، شرکتی برای انتشار موسیقی تاسیس کرد. سایر همکاران موسیقی او شامل هنری مانچینی، مکس اشتاینر و ویکتور یانگ می شدند.او در سال ۱۹۴۵ به ASCAP پیوست و تراکی های محبوب او شامل "Silver Bells"، "G'bye Now"، "Stuff Like That There"، "A Square in the Social Circle"، "My Love Loves Me"، "A Thousand Violins"، "I'll Always Love You"، "Misto Cristofo Columbo"، "Love Him"، "The Ruby and the Pearl"، "Haven't Got a Worry"، "Never Let Me Go"، "As I Love You"، "Let Me Be Loved"، "You're So Right for Me"، "Surprise"، "The Morning Music of Montmartre"، "Marshmallow Moon"، "My Beloved"، "Angel Town"، "All the Time"، "Almost in Your Arms"، "Dreamsville"، "Warm and Willing"،