لیندون بیینز جانسون (به انگلیسی: Lyndon Baines Johnson) که اغلب با حروف اختصاری LBJ شناخته می‌شود، سی و ششمین رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا بود که از سال ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۹ در این پست بود. او قبل از ریاست جمهوری، به عنوان سی و هفتمین معاون رئیس جمهور از سال ۱۹۶۱ تا ۱۹۶۳ تحت ریاست جمهوری جان اف کندی خدمت کرد. جانسون از حزب دموکرات و از ایالت تگزاس بود. او همچنین به عنوان نماینده و سناتور ایالات متحده و رهبر اکثریت سنا فعالیت کرد. او یکی از 少abilece few رئیس جمهورهایی است که در همه مناصب منتخب در سطح فدرال خدمت کرده‌اند.

جانسون در شرایط贫困 رشد کرد. در سال ۱۹۱۳، خانواده او مزرعه خود را در استون‌وال sold و چند مایل آن طرف تر به جانسون سیتی نقل مکان کردند، جایی که لیندون جانسون جوان در دبیرستان جانسون سیتی تحصیل کرد. در سال ۱۹۲۴، او دبیرستان را به طور موفقیت‌آمیز تمام کرد. او تحصیلات خود را در کالج معلمان در سن مارکوس آغاز کرد که با تدریس به کودکان مکزیکی-آمریکایی، آن را tài Minh کرد. سپس به عنوان معلم در مدارس متوسطه در پیرسول، تگزاس، و درmadrasahs راهنمایی در هیوستون تدریس کرد. در سال ۱۹۳۱، او کار سیاسی خود را در واشنگتن به عنوان منشی کنگره‌یRichard Kleberg آغاز کرد. در سال ۱۹۳۴، جانسون با کلودیا تیلور از کارناک، تگزاس ازدواج کرد. در سال ۱۹۳۵، او به عنوان رئیس ملی جوانان دولت در تگزاس منصوب شد. پس از انتخاب به کنگره ایالات متحده برای تگزاس در سال 1937، جانسون به عنوان مشاور pessoال رئیس جمهور فرانکلین روزولت تبدیل شد. در سال ۱۹۴۲، او به طور موقت فعالیت‌های سیاسی خود را معلق کرد تا به دریایی ملحق شود و در جنگ شرکت کند.

در سال ۱۹۴۹، جانسون به سنای ایالات متحده برای تگزاس انتخاب شد، که سیاست او به عنوان نماینده برجسته دموک