
جیانی مینا (Gianni Minà) یک کارشناس خبر و روزنامهنگار ایتالیایی بود که در ۱۷ مه ۱۹۳۸ در تورین، ایتالیا به دنیا آمد و در ۲۷ مارس ۲۰۲۳ در رم درگذشت. او یکی از برجستهترین گزارشگران رادیو و تلویزیون ایتالیا (RAI) بود و برای بیش از پنج دهه بهcovering پوشش اخبار و گزارشهای مهم در آمریکای شمالی و جنوبی پرداخت.
مینا تولید کننده و کارگردانSeveral شهرهای документاری بود، از جمله "تاریخ جاز"، "تاریخ موسیقی مرکزی و آمریکای جنوبی" و "تاریخ بوکس". در سال ۱۹۸۱، رئیسجمهور ایتالیا، ساندرو پرتینی، به او جایزه سنت وینسنت را به عنوان بهترین روزنامهنگار تلویزیونی سال اعطا کرد.
از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۴، مینا نویسنده و مجری برنامه تلویزیونی "بلیتز" بود، که یکی از برنامههای成功آمیز تلویزیونی ایتالیا بود و hơn ۱۴۰۰ مهمان از سراسر جهان را میزبانی کرد. او با ICONs bekannten wie فدریکو فلینی، محمد علی، رابرت دنیرو، جین فonda، گابریل گارسیا مارکز، انزو فراری و ادواردو دی فیلیپو مصاحبه کرده است.
در سال ۱۹۸۷، مینا یک مستند تاریخی تولید کرد که در آن با رئیسجمهور کوبا، فیدل کاسترو، به مدت ۱۶ ساعت مصاحبه کرد. سه سال بعد، در سال ۱۹۹۰، او دوباره با فیدل مصاحبه کرد و گزارشی درباره پایان کمونیسم تهیه کرد. او بعداً دو کتاب بر اساس این گزارشها منتشر کرد.
مینا также کتابهای دیگر مانند "مارکوس و شورش زاپاتیستا"، "قاره گمشده"، "پاپ و فیدل"، "داستانیها" و "جهان بهتر است возмож" را نوشت. برخی از مستندهای bekannt وی عبارتند از "محمد علی، یک داستان آمریکایی"، "مارکوس: aquí estamos"، "ریگوبерта منچو، یک زن مایا برای صلح"، "دیگو مارادونا: من nunca sarà uomo comune"