Hossein Jafarian
حسین جعفریان، فیلمبردار و کارگردان سینمای ایران، در سال ۱۳۲۳ در تهران به دنیا آمد. او فارغالتحصیل دانشکده هنرهای دراماتیک دانشگاه تهران است و فعالیت حرفهای خود را در تلویزیون دولتی ایران آغاز کرد؛ جایی که بیش از ۴۰ فیلم مستند و برنامه تلویزیونی را قبل از بازنشستگیاش پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ ساخت. جعفریان نخستین فیلم سینمایی خود را در سال ۱۳۶۰ جلوی دوربین برد و مهارت خود را به عنوان فیلمبردار در فیلم «پدر بزرگ» (۱۳۶۳) به اثبات رساند؛ فیلمی که جایزه بهترین فیلم را در جشنواره بینالمللی فیلم فجر تهران دریافت کرد. از آن پس، او بارها و بارها در سطح ملی و بینالمللی برای آثارش مورد تقدیر قرار گرفت و جوایز متعددی را برای فیلمبرداری به دست آورد.حسین جعفریان در سال ۲۰۰۴ میهمان جشنواره بینالمللی فیلم لهستان با فیلم «طلای سرخ» بود و در سال ۲۰۰۹ برای فیلم «همه چیز در مورد الی» نامزد جایزه «قورباغه طلایی» در رقابت اصلی جشنواره شد. او فیلمبردار فیلمهای برجسته و مورد تحسین ایران از جمله «نرگس» (۱۳۷۲)، «سفر به میان درختان زیتون» (۱۳۷۳)، «بانوی اردیبهشت» (۱۳۷۷)، و «دو زن» (۱۳۷۸) بوده است؛ آثاری که در جشنوارههای بینالمللی فیلم جایزه بهترین فیلم را از آن خود کردند. جعفریان با کارگردانهای مشهور ایران از جمله رخشان بنیاعتماد، کیومرث پوراحمد، جعفر پاناهی، عباس کیارستمی برنده نخل طلایی و اصغر فرخدی برنده اسکار همکاری داشته است. او همچنین نویسنده کتاب «لنز: در عکاسی و فیلمبرداری» است.حسین جعفریان از اعضای آکادمی هنرهای سینمایی و تلویزیونی از سال ۲۰۱۸ است. او پدر نیوشا نور است. در سال ۱۳۷۷، جعفریان به عنوان بهترین فیلمبردار سال از سوی جشنواره فیلم فجر انتخاب شد و در سال ۲۰۰۹، جایزه بهترین فیلمبردار را از جشنواره بینالمللی فیلم «کینِما» در ژاپن دریافت کرد. در سال ۲۰۱۱ نیز جایزه ویژه بهترین فیلمبردار سال را از سوی انجمن فیلمبرداران سینمای ایران دریافت کرد. در سال ۲۰۱۳، جعفریان به عنوان بهترین فیلمبردار سال از سوی جشنواره بینالمللی فیلم «کاملا مستقل» در آمریکا انتخاب شد. همچنین در سال ۲۰۱۴، جایزه بهترین فیلمبردار را از جشنواره بینالمللی فیلم «مسکو» و در سال ۲۰۱۵، جایزه بهترین فیلمبردار سال را از جشنواره بینالمللی فیلم «توکیو» دریافت کرد. در سال ۲۰۱۶، جعفریان جایزه ویژه «موفقیت در حرفه فیلمبرداری» را از جشنواره بینالمللی فیلم «اصفهان» دریافت کرد. در سال ۲۰۱۷، جایزه بهترین فیلمبردار سال را از جشنواره بینالمللی فیلم «شیکاگو» و در سال ۲۰۱۸، جایزه بهترین فیلمبردار را از جشنواره بینالمللی فیلم «بوسان» در کره جنوبی دریافت کرد. در سال ۲۰۱۹، جعفریان جایزه ویژه «موفقیت در حرفه فیلمبرداری» را از جشنواره بینالمللی فیلم «حسن صباح» در مراکش دریافت کرد. همچنین در سال ۲۰۱۹، جایزه بهترین فیلمبردار سال را از جشنواره بینالمللی فیلم «توکیو» و در سال ۲۰۲۰، جایزه بهترین فیلمبردار را از جشنواره بینالمللی فیلم «بوسان» در کره جنوبی دریافت کرد.حسین جعفریان در طول دوران فعالیت حرفهای خود، جوایز و افتخارات متعددی را کسب کرده است. او به عنوان یکی از بهترین فیلمبرداران تاریخ سینمای ایران شناخته میشود و آثارش در سطح بینالمللی مورد تحسین قرار گرفته است. با همکاری با کارگردانهای مشهور ایران، او سهم بزرگی در ارتقای سینمای ایران به سطح جهانی داشته است. علاوه بر فعالیتهای حرفهای، جعفریان به عنوان یک استاد و مربی در دانشکدههای سینمایی فعالیت کرده و تجربیاتش را با نسلهای جدید به اشتراک گذاشته است. او همچنین به عنوان یک نویسنده، کتابهایی در زمینه عکاسی و فیلمبرداری تألیف کرده است.حسین جعفریان یک شخصیت برجسته در سینمای ایران است که با آثارش، سهم بزرگی در تاریخ سینمای کشور داشته است. او نه تنها به عنوان یک فیلمبردار ماهر، بلکه به عنوان یک کارگردان و نویسنده، تأثیرگذار بوده است. افتخارات و جوایز متعددی که او کسب کرده است، نشاندهنده تعهد و تخصص او در حرفهاش است. با توجه به فعالیتهایش، حسین جعفریان یک الگوی حرفهای برای نسلهای جدید سینماگران است و آثارش همچنان در سینمای ایران و جهان مورد توجه قرار میگیرند. در سال ۱۴۰۰، حسین جعفریان جایزه ویژه «موفقیت در حرفه فیلمبرداری» را از جشنواره بینالمللی فیلم «فجر» دریافت کرد. این جایزه در حالی به او اعطا شد که او پیش از این نیز جوایز متعددی را از جشنوارههای مختلف دریافت کرده بود. با این جایزه، بار دیگر توانمندی و تأثیرگذاری او در سینمای ایران و جهان مورد تأکید قرار گرفت. امروزه، حسین جعفریان به عنوان یکی از چهرههای پیشین و تأثیرگذار سینمای ایران شناخته میشود و فعالیتهایش در عرصه سینما و آموزش، الهامبخش بسیاری از سینماگران جوان است. او با تجربیات گسترده و دانش عمیق خود، به عنوان یک مرجع در زمینه فیلمبرداری و سینما مورد توجه است و همواره به عنوان یک الگوی حرفهای در سینمای ایران و جهان مطرح است.
مشاهده در IMDB
