Dorothy Tree
(MenuMoviesRelease CalendarTop assistantدوروتی تری (Dorothy Tree) با نام اصلی دوروتی استل تریبیتیز (Dorothy Estelle Triebitz) در ۲۱ مه ۱۹۰۶ در بروکلین، نیویورک به دنیا آمد و در ۱۳ فوریه ۱۹۹۲ در انگلوود، نیوجرسی به علت نارسایی قلبی درگذشت. او بازیگری بود که پس از یک حرفه طولانی در صحنه و فیلم در نیویورک و هالیوود، دومین حرفه خود را به عنوان مربی گفتار و صدا در متروپولیتن اپرا در نیویورک، به صورت خصوصی و تدریس گفتار و بازیگری در کالج مانس و مدرسه موسیقی منهتن آغاز کرد.
بیوگرافیدوروتی تری در خانوادهای یهودی به دنیا آمد. پدر و مادر او هرمن تریبیتیز (۱۸۷۷-۱۹۴۳) و برتا هارت (۱۸۸۵-۱۹۶۷) بودند. او بزرگترین فرزند از سه دختر خانواده بود. دو خواهر کوچکتر او سیلویا تریبیتیز (۱۹۱۱-۱۹۴۹) و میلدرید تریبیتیز (۱۹۱۸-؟) بودند.
فعالیتهای حرفهایدوروتی تری بازیگری را در صحنه و فیلم آغاز کرد و در نیویورک و هالیوود فعالیت داشت. او همچنین به عنوان مربی گفتار و صدا در متروپولیتن اپرا در نیویورک، به صورت خصوصی و در کالج مانس و مدرسه موسیقی منهتن به تدریس پرداخت.
آثاردوروتی تری در فیلمها و سریالهای مختلفی نقشآفرینی کرد، اما اطلاعات دقیقی از فیلمها و سریالهای او در دسترس نیست.
جوایز و افتخاراتدوروتی تری یکی از بنیانگذاران انجمن بازیگران سینما بود. او به دلیل عقاید فمینیستیاش، بر این باور بود که حقوق زنان بهترین راه برای دستیابی به "رزونانس بیشتر، گفتار واضح و واژگان بهتر" است.
نکات جالبدوروتی تری در ۸ ژوئن ۱۹۲۸ با مایکل اوریس ازدواج کرد و این ازدواج تا زمان مرگ او در ۱۷ ژوئیه ۱۹۶۷ ادامه داشت. آنها یک پسر به نام جوزف م. اوریس داشتند که در ۲۵ اکتبر ۱۹۴۳ به دنیا آمد.
عقاید و نظراتدوروتی تری عقاید فمینیستی داشت و بر این باور بود که زنان باید با صدای بلندتر و واضحتر و با اعتماد به نفس بیشتری صحبت کنند. او طرفدار این بود که زنان از صدای خود به بهترین شکل ممکن استفاده کنند و از این رو، کتابهایی در این زمینه نوشت.
کتابهادوروتی تری نویسنده چندین کتاب از جمله "کتاب بهتر صحبت کردن برای همه"، "صدای یک زن" و "آواز خواندن به زبان انگلیسی" بود. کتاب "آواز خواندن به زبان انگلیسی" هنوز هم چاپ میشود و به عنوان یک متن کلاسیک در آموزش گفتار و صدا استفاده میشود.
میراثدوروتی تری میراث مهمی در زمینه آموزش گفتار و صدا و همچنین در زمینه بازیگری از خود به جای گذاشت. او به عنوان یک بازیگر و مربی گفتار و صدا، الهامبخش نسلهای بعدی هنرمندان و معلمان بود.
