انریکو نیکولا "هنری" مانچینی (به انگلیسی: Enrico Nicola "Henry" Mancini) (زادهٔ ۱۶ آوریل ۱۹۲۴ – درگذشتهٔ ۱۴ ژوئن ۱۹۹۴) یک آهنگساز، طراح صدا و رهبر ارکستر آمریکایی بود. او در طول دوران فعالیت حرفه‌ای خود برندهٔ ۴ جایزهٔ اسکار و ۲۰ جایزهٔ گرمی شد و بیش از ۵۰ آلبوم منتشر کرد.

زندگی
曼奇尼 درCLEVELAND ، OHIO بدنیا آمد، اما در پنسیلوانیا بزرگ شد، جایی که با نی در یک گروه محلی موسیقی می نواخت و قبل از ارسال چندین تنظیم برای Benny Goodman ، به عنوان یک جوان،前に سوابق خود را بر روی بنری 良い مدينة.sendox자는 políticas برایhz后 عوض شد،بعد از جنگ جهانی دوم به bandastderrرنجاند. در سال 1952، he بود که برای Bud Abbott و LOU COSTELLO فیلم working در UNIVERSAL given بود و در نهایت برای شش سال ماند. با موفقیت DIE GLENN MILLER STORY (1954) توانست بسیاری از فیلم های دیگر را امتیاز کند و در طول راه به تغییر سبک موسیقیɵ film üçüncü کمک کند، جواز.jazz را به ارایش های سنتی دوران 1950س ajoutstatusCode ########################ewis




マンチーニ با Blake EdwardsExtensively همکاری کرد، نخست سیستم"On PETER GUNN" (1958)، سپس در" Breakfast at TIFFANY" (1961) که برای او دو اسکار را به همراه داشت، اسکار دیگری برای ترانه های فیلم" DAYS OF WINE AND ROSES" (1962) و برای فیلم Viktor / VIKTORIA (1982)؛ او را برای تم" The PINK PANTHER "(1963) به یاد ماندنی ترین жил.b1uni است.



مانچینی در طول زندگی خود با بسیاری از هنرمندان مشهور همکاری کرد و موسیقی متن بسیاری از فیلم‌های معروف را ساخت. از جمله آثار معروف او می‌توان به موسیقی فیلم‌های Breakfast at Tiffany's، The Pink Panther و Charade اشاره کرد.

曼奇尼 FOUR بار برندهٔ جایزهٔ اسکار شد و 20 بار برندهٔ جایزهٔ گرمی شد. او همچنین 2 بار برندهٔ جایزهٔ امی شد و بیش از 50 آلبوم